Tahan na, wag ka nang umiyak,
Wag na malumbay sa aking paggayak.
Hindi rin naman ako magtatagal,
Ipapahinga ko lang sandali ang isipan kong pagal..
Sa dami ng nangyari,sa dami ng nagdaan,
Hindi pa rin kita magawang kalimutan.
Para kang anino na palagiang nakasunod,
Magtago man ako'y tiyak pa ring matutunton..
Sapat na bang lumayo upang hanapin ang sarili?
O kailangang harapin ang takot na namamayani?
Pero handa na ba ako sa mga posibleng mangyari?
Ngunit pakiramdam ko'y ang sagot pa rin ay hindi..
Bakit nagbabalik ka pa rin sa puso ko?
Gayong hindi na ako ang ninanais mo.
Bakit ikaw ay muling nagpaparamdam?
Gayong matagal na kitang nakalimutan..
Tahan na, wag ka ng umiyak,
Mabuti pang talikdan na natin ang lahat.
Tanggap ko na'ng hindi na tayo magtatagpo,
Hindi na magbabago kahit lumuha pa ng dugo..
No comments:
Post a Comment